اشعار عربی و فارسی

باور کنید ای دوستان..

ما در جهان باوریم/

در این حقیقت سالها..

در ارزوی اخریم /

 باور کنید من می روم..

یا اینکه باهم می رویم/

 بر زخم سوز روزگار..

ما عاشق هر دلبریم /

 در مستی هر نیمه شب..

با یار خوب دیگریم /

 دردی نمی دانم چرا..

دردی که شاید بهتریم/

 با دست ناز شوخ هم..

ما در رفاقت همسریم/

 شاید بگویم بیشتر..

شاید بگویی کمتریم/

 این در کدام مذهب چنین..

واعظ تو گفتی محشریم/

 افتاده در قربان حج..

دریای خون احمریم /

 ای شیخ اشکم می رود..

در زخم دیگر اصغریم/

 این توشه ی تقوا کجا؟..

با خود کجاها می بریم/

 تاریکی فکر و خرد..

در خاطرات دفتریم/

 از ثروت اجداد خود..

در فقر و در خاکستریم/

 هرگز ندانستم کجا..!

 ما در کجای منبریم؟../

 ما در کجای شرک خود..

محکوم جرم کافریم /

 ما در کدام اعضای هم؟..

اعضای هم در پیکریم/

 ما در کدام جنگ ازل؟..

پنهان شده در سنگریم/

 در بازی این سرنوشت..

ما با حریف داوریم/

 ما در نگاه زشت خود..

بی ذات چشم جوهریم/

 ما در خیال خواب شب..

غایب نبوده حاضریم/

 در این قمار حکم دل..

دلداده با کوت و پریم/

 دیدم خری در راه من..

بنگر که هر دو یک خریم/

 ترسم بگویم خاطری..

نیزار غم در خاطریم/

 گفتی بیا میخانه شب..

از مستی هم بگذریم /

 من در معما رفته ام..

ما با پسر یا دختریم؟../

ای وای بر اشعار من..

گفتی نگویم از بریم/

 فرقی ندارد با کدام..

افتاده در یک بستریم/

 اری بگو فاروق تو..

گویم که به به حیدریم/

 اما چه فرقی می کند؟..

اکنون که باهم بر دریم/

اکنون کنار همدگر..

از یک نژاد بربریم /

 من در سیاست بوده ام..

دیدم چرا گنگ و کریم/

 ای دوستان باور کنید：

ما در جهان باوریم..!!

شاعر：مجاهد ظفری